Met chronische ptss en een auto-immuunaandoening werd mijn behandeling in een ggz-instelling niet gecontinueerd. De somatische zorg die ik nodig had, konden ze niet bieden. Een alternatief was niet voorhanden. Eerst zou mijn auto-immuunziekte in remissie moeten komen voordat ik verder behandeld kon worden voor de ptss. Wat ben ik dankbaar dat mijn haptotherapeut nooit heeft opgegeven en een oneindig doorzettingsvermogen heeft. Hoe moeilijk het soms was/is. Wanneer praten te moeilijk en te confronterend is, wat is het dan verhelderend om het in een veilige setting te kunnen voelen en er mee aan de slag te gaan.  Als er iemand de tijd en moeite heeft genomen om me “echt” te zien dan is dat mijn haptotherapeut!!!