Voor mij is haptonomie erg belangrijk. Na veel trauma’s leer ik stapje voor stapje weer te vertrouwen. Op mijzelf maar ook op de ander. Gelukkig ben ik mijzelf niet volledig kwijt geraakt na mijn laatste traumatische opname in de psychiatrie. Via de aanraking van een fantastische haptotherapeut leer ik mijzelf weer verder terug te vinden, met mijn lichaam en geest één geheel te voelen.
Ik begrijp niet dat een één op één behandeling niet kan. Temeer omdat we ons prima aan de regels kunnen houden met mond kap voor en handen desinfecteren . Ook wordt er weinig gepraat en zo wel, dan op anderhalve meter. In de supermarkt loop ik meer risico. Ik houd mij van het begin af aan keurig aan alle maatregelen.
Al jaren kom ik op voor de belangen van mijn mede lotgenoten. Ik ervaar echter dat de overheid mij keer op keer in de steek laat. Vind het bizar dat ik met mijn chronische psychische kwetsbaarheid geen hulp kan krijgen van mijn haptotherapeut waardoor ik weer bang ben te decompenseren. Voor de zoveelste keer uiteen te vallen. Ben dus bang dat al mijn inspanningen om deze tijd goed door te komen zonder haptonomie voor niets zijn geweest.